16 sierpnia 2017 Tekst, Testy Autor: Janek Jankowski

Lexus RC 200t F Sport – Bulwarówka na wakacjach

Nasze drugie podejście do Lexusa RC 200t było zupełnie inne niż pierwszy test przeprowadzony półtora roku temu. Inny kierowca, inne warunki, inne doznania?

Lexus RC pojawił się w naszej redakcji aż trzykrotnie. Tylko jedno auto w naszej historii doczekało się większej liczby jazd próbnych – Volkswagen Golf. Sęk jednak w tym, że za każdym razem była to inna wersja. Początkowo Marcin miał okazję przekonać się jak jeździ wersja 200t, jakiś czas później Maciej sprawdził wersję F o mocy niemal 500 koni mechanicznych. Na końcu ja zapoznałem się z rozsądną hybrydą – 300h. Każdym autem jeździła co najmniej trójka osób z naszej redakcji. Wniosek dla dwóch wersji (200t oraz 300h) był jeden – to samochód idealny do lansowania się na bulwarze. Pomimo niemałej mocy auto nie porwało nas osiągami, a jego prowadzenie nie było tak dobre, jak się tego spodziewaliśmy. Jednak testy tych odmian były przeprowadzane przede wszystkim w warunkach miejsko-autostradowych, co oznacza, że pomimo przejechania każdym z aut ponad półtora tysiąca kilometrów nadal wiele aspektów można było sprawdzić inaczej, lub też lepiej. Rok temu podczas wakacji na Rodos trochę przypadkiem miałem okazję przetestować Suzuki Celerio. Tym razem termin wakacyjnego wyjazdu pokrył się z zapisanym nam Lexusem GS 200t.

W Czechach po drodze do miasteczka Adrspach daje o sobie znać się brak nawigacji w Lexusie i Internetu w telefonie. Trasę musimy sprawdzić na mapie na rozdrożu dróg w jednej ze wsi.

GS? Jak to? Przecież mowa o RC… Faktycznie. Początkowo zapisaliśmy do testu większego sedana – model GS, w nieprzetestowanej przez nas jeszcze wersji 200t. Po dotarciu do Warszawy mały szok, ale nie ma co wybrzydzać. Przecież wiem, że to świetne auto. Pakujemy nasze rzeczy do przepięknego coupe i ruszamy.

W ten sposób test zaczynam od najmniej oczywistej rzeczy, w szczególności w bulwarowym coupe – bagażnika. Nieco ponad 370 litrów sprawia, że nasze torby mieszczą się bez żadnego problemu. Potem dopchamy to jeszcze zakupami, czeskim piwem i sprzętem fotograficznym. I wiecie co? Nadal pozostaje sporo miejsca. Oczywiście, przestrzeń bagażowa ma bardzo nieregularne kształty a sam otwór jest mały, ale spójrzmy prawdzie w oczy – mówimy o klasycznym dwudrzwiowym nadwoziu. Lexus RC zatem odkrywa przed nami jedną z zalet – jest całkiem pakowny. To pierwsza cecha czyniąca z niego nie tylko „bulwarówkę”, ale i Gran Turismo.

Jedną z nocy spędzamy w Lubawce. Powodem dla którego tu przyjechaliśmy była nieczynna od kilku lat skocznia narciarska. Dojazd przez pole i kawałek lasu. Lexus dał radę i nie szorował brzuchem po ziemi!

Zajmujemy miejsca w środku. Czerwona tapicerka, przeszycia na fotelach i boczki drzwi (również czerwone) wyglądają po prostu obłędnie. Najlepsze w tym wszystkim jest jednak to, że podobne odczucia dają innym, nieważne już jakim, częściom ciała. Są po prostu niesamowicie wygodne, z niezłym trzymaniem bocznym, podgrzewaniem i wentylacją. O ile podgrzewanie nam się nie przyda (temperatura sięga 30 stopni), o tyle wentylacja działa bardzo sprawnie i ma lepsze właściwości orzeźwiające niż klimatyzacja.

Zanim ruszymy na południe czeka nas jeszcze mała wycieczka do Kutna. Wiktor oddający tego samego dnia testowego Nissana potrzebuje podwózki. W ten sposób mamy okazję przeprowadzić jeszcze jeden nietypowy dla coupe test tylnej kanapy. Drugi rząd foteli robi nie mniejsze wrażenie od przedniego. Dwa niezależne miejsca są przegrodzone, nie ma tu jednak nawet najprostszego podłokietnika. Są za to nawiewy klimatyzacji. Mimo, że miejsca są wygodne, nie są odpowiednie dla wysokich pasażerów. Osoby o wzroście nieprzekraczającym 175 centymetrów zmieszczą się tam bez problemu i będą przy tym mieć nawet trochę przestrzeni nad głową, jednak jeśli macie tak jak ja ponad 1,8 metra wysokości walczcie o miejsce z przodu. Tylne okna są dosyć małe, co w połączeniu z nisko opadającą linią dachu i dużym przednim fotelem daje wrażenie totalnego obudowania. Wspominam o tym dlatego, że u jednej z osób, którą przewoziłem na tylnej kanapie, odezwała się klaustrofobia i wynikający z niej strach.

Pod jednym ze sklepów przy granicy można spotkać przede wszystkim auta na czeskich tablicach rejestracyjnych. Lexus wyróżnia się spośród nich dosyć mocno, a ludzie spoglądają na nas z małą pogardą. To nieodłączna część życia z autem, które tak bardzo przyciąga spojrzenia.

My, nie bojąc się jednak niczego oprócz korka na A2, ruszamy do Kutna. Nie ma czasu na pierwszy test w mieście, będzie za to pierwszy test szybkościowy. Lexus jest niesamowicie stabilny nawet podczas jazdy z prędkościami całkowicie legalnymi jedynie na autobahnach za zachodnią granicą. Mijające kilometry przynoszą kolejne spostrzeżenia: niezłe wyciszenie i bardzo irytujący podczas jazdy na autostradzie sztuczny dźwięk silnika V8 emitowany przez głośniki. Na szczęście występuje on tylko w trybach Sport oraz Sport+. Podczas jazdy na tego typu trasach zatem najlepiej przejść w tryb Eco. Oprócz braku irytującego hałasu odwdzięczy się on także niższym spalaniem. Wynika to z faktu, że skrzynia wtedy niemal zawsze ustawiona jest na ostatnim ósmym biegu. Lexus RC 200t podczas jazdy autostradowej z prędkościami w zakresie 120-160 km/h spala średnio około 10-11 litrów paliwa na 100 kilometrów. Jeżeli nie będziemy go traktować ostrzej teoretyczny zasięg powinien wynieść około 650 kilometrów, a to całkiem niezły wynik. W temacie trybów jazdy warto dodać, że różnica pomiędzy nimi jest dosyć wyraźna, jeśli mówimy o tych skrajnych. W zasadzie ustawienia auta w trybach Normal i Eco są bardzo podobne i znacząco nie wpływają na różnicę w odbiorze auta podczas jazdy. Inaczej jest z trybami Sport oraz Sport+, to w nich reakcja auta na dodanie gazu jest o wiele szybsza a sam samochód zwarty i gotowy do szybszej jazdy.

Wiktor zostaje w Kutnie, a my ruszamy wreszcie we właściwym kierunku – na południe. Celem jest Kudowa-Zdrój. Czeka nas blisko 100 kilometrów autostrady, jakieś dwa razy tyle drogi ekspresowej i ponad „stówka” krajówką. Może się to wydawać nieistotne, ale już pierwszego dnia będzie wiadomo jak kształtuje się spalanie na kolejnych typach dróg. Trasa mija sprawnie i dojeżdżamy do celu. Spalanie średnie z całego dnia wynosi 10,1 litra, po pokonaniu ponad 400 kilometrów. Największe, pozytywne zaskoczenie to ilości paliwa jakich potrzebuje Lexus podczas spokojnej jazdy na drodze krajowej. Samochód zadowalał się średnio nawet nieco mniej niż ośmioma litrami paliwa. Zważając na masę auta, dwie osoby na pokładzie i bagaże to niezły wynik.

Wiele dróg Kotliny Kłodzkiej wymaga generalnego remontu. Lexus RC, pomimo nieźle tłumiącemu nierówności zawieszeniu, ustępuje na nich swojemu bratu – modelowi NX.

Silnik ma prawo spalać więcej. Jednostka ma dwa litry pojemności i cztery cylindry. Rozwija moc 245 koni mechanicznych i solidne 350 Nm momentu obrotowego. To pozwala na osiągnięte pierwszej „setki” w 7,5 sekundy i prędkości maksymalnej 230 km/h. O ile ta druga wartość wydaje się być osiągalna, to jednak w kwestii przyspieszenia Lexus nie wydaje się być aż tak szybki. Jest to jednak przede wszystkim „zasługą” skrzyni biegów. Liczba przełożeń i szybkość ich zmiany sprawiają, że RC przyspiesza bardzo statecznie. Przy tym dosyć wyraźnie odzywa się jego nadwaga. Samochód nurkuje tyłem i unosi przód dosyć wyraźnie. Na szczęście jest przy tym dosyć przewidywalny.

Następne dni mijają pod znakiem pokonywania kolejnych kilometrów, w tym także w warunkach mniej lub bardziej miejskich. Tu ujawnia się prawdziwe pragnienie jakie potrafi dopaść Lexusa RC200t. W mieście realnie przy spokojnej jeździe samochód będzie palić około 15 litrów, jednak nie zdziwcie się gdy po nieco ostrzejszej jeździ na początku wartości zużycia pojawi się cyfra 2. Oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, że potencjalny kupiec tego samochodu nie będzie zwracać zbytniej uwagi na wartości spalania, jednak jest to istotna cecha tego samochodu – jest całkowicie nieekonomiczny w warunkach miejskich.

Zarówno do Błędnych Skał jak i Szczelińca prowadzą niekończące się zakręty. To bardzo dobrze, jeszcze tego samego dnia odwiedzimy oba miejsca.

Na szczęście potrafi dać dużo przyjemności podczas pokonywania krętych, górskich dróg i to nawet z bardzo przeciętną nawierzchnią. Układ kierowniczy nie grzeszy precyzją, jednak z połączeniu z wystarczającą mocą, tylnym napędem i zawieszeniem dobrze wybierającym nierówności sprawia, że Lexus jest fantastycznym kompanem podróży. W takich momentach pojawia się na ustach uśmiech i jego druga, ukryta natura. To Gran Turismo, które bardzo lubi być zabierane w różne miejsca i jest wbrew pozorom bardzo wielofunkcyjne. Co nie zmienia faktu, że duża masa auta jest wyczuwalna. Na ciasnych zakrętach oraz szybko pokonywanych łukach wyraźnie czuć, że środek ciężkości nie jest umiejscowiony najniżej, a samochód nie jest lekki jak piórko. W ten sposób ujawnia się jego bulwarowa natura, która szybko jednak znika, wraz z pojawieniem się prostego i niekoniecznie równego odcinka drogi. Lexus oczywiście ze względu na dosyć mały prześwit nie wjedzie w teren, jednak nie jest autem sztywnym jak niemieckie poczucie humoru i można spokojnie zjechać nim z asfaltu bez obawy o połamanie kręgosłupa. RC charakteryzuje się dobrą widocznością w każdym kierunku z miejsca kierowcy, ogromnymi lusterkami bocznymi i kamerą cofania co sprawia, że manewrowanie nim nie jest żadnym wyzwaniem.

Tu wracamy jeszcze na chwilę do wnętrza. Jest wykonane z bardzo wysokiej jakości materiałów. Są one spasowane podręcznikowo dobrze, nie ma tutaj w ogóle najmniejszej możliwości, że coś zaskrzypi lub zatrzeszczy, nawet jeśli bardzo pomożemy. Konsola centralna służąca do obsługi radia (chociaż można to wszystko robić także za pomocą przycisków na kierownicy) na pierwszy rzut oka wydaje się bardzo skomplikowana. Wystarczy jednak tylko chwila rozejrzenia się, aby połapać się co i jak. Lexus jest wbrew pozorom dosyć prosty w obsłudze, a duża ilość przycisków, choć często kojarzona jest z rozwiązaniem archaicznym, tutaj zdaje egzamin na piątkę. Przysłowiową łyżką dziegciu jest jednak zastosowanie w Lexusie przycisków, które znajdziemy w różnych modelach Toyoty już od chyba 20 lat. Na szczęście nie będziemy ich używać często i zostały one ukryte na tyle, że nie musimy ich oglądać na co dzień. Innym rozwiązaniem, które już wcześniej nie przypadło mi do gustu w Lexusach jest touchpad służący do obsługi niektórych funkcji auta. Całe szczęście rozwiązanie to nie znalazło się na pokładzie testowego egzemplarza. W zamian mamy tu tradycyjne pokrętło, które jest o wiele wygodniejsze w użyciu. Idzie za tym fakt, że jest to uboższa wersja systemu multimedialnego, która jest jednak także mniej skomplikowana. Wybrane opcje menu nie są ukryte tak głęboko, jak w bogatszej odmianie, a sama obsługa dzięki pokrętłu jest bezpieczniejsza w czasie jazdy, bo zwyczajnie mniej absorbuje uwagę kierowcy.

RC 200t na tle największej w tej części Europy skoczni narciarskiej. To mamuci obiekt w Harrachovie.

Lexus tworząc model RC wziął to co najlepsze ze swoich pozostałych modeli i stworzył fantastycznie wyglądające auto. Niebanalny design, szczególnie wersji F Sport sprawia, że samochód bardzo przyciąga spojrzenia. Pakiet stylistyczny będący częścią wspomnianej wersji upodabnia zwykłego RC do najmocniejszego RC F. Różnice są kosmetyczne i na pierwszy rzut oka wiele osób może pomyśleć, że ma do czynienia z mocniejszą odmianą. Wyraźne przetłoczenia, ogromna atrapa chłodnicy, światła do jazdy dziennej… Ilość wpadających w oko detali jest ogromna. Moim zdaniem Lexus RC to najlepiej wyglądające coupe w swoim segmencie.

Japońskie coupe wspaniale się prezentuje, pomimo nadwagi nieźle jeździ i dostarcza pozytywnych emocji na każdym rodzaju drogi. Żywiołem wersji 200t będą jednak zdecydowanie drogi krajowe oraz autostrady. Nazywany początkowo „bulwarówką” samochód po pokonaniu niemal 2000 kilometrów pokazał mi swoją drugą, nieco skrytą naturę.

Nawigacja w telefonie twierdzi, że tą drogą nadrobimy 10 minut… Tak naprawdę to nie, po prostu zatrzymujemy się ze względu na piękny widok.

Nie był to mój pierwszy kontakt z Lexusem RC, bowiem w zeszłym roku miałem okazję przetestować wersję hybrydową – 300h. Nieśmiało stwierdziłem wtedy, że jest ona w codziennym użytkowaniu lepsza od tej napędzanej tylko silnikiem spalinowym – i to pomimo mniejszej mocy i skrzyni eCVT. Dziś podtrzymuję swoje zdanie i proponuję Wam poradę konsumencką. Jeżeli jesteście zainteresowani kupnem Lexusa RC, a samochód będziecie użytkować przede wszystkim w mieście wybierzcie odmianę hybrydową. Różnica w osiągach podczas jazdy po mieście nie jest bardzo znacząca, natomiast zużycie paliwa już tak. Jak bowiem ma się 7-8 litrów w wersji hybrydowej do 15 w wersji benzynowej? Jeżeli samochód chcecie jednak używać przede wszystkim w trasie lepiej sprawdzi się wersja 200t. Różnica w osiągach ma tu większe znaczenie i o ile zużycie paliwa w trasie jest nieco większe dla wersji benzynowej, to zarówno 300h jak i 200t palą tyle samo na autostradzie – średnio około 10-11 litrów.

Lexus RC200t w testowanej wersji to wydatek około 270 000 złotych, co nie jest oczywiście ceną niską, lecz całkiem adekwatną w stosunku do tego co dostajemy. Podstawowa odmiana kosztuje nieco ponad 215 000 zł, a topowa prawie 280 000 zł. Wydając tę sumę pieniędzy decydujemy się jednak nie tylko na bardzo dobre auto, ale i oryginalność, ponieważ Lexus RC na polskich drogach nadal jest rzadkością.