Czasem nie wszystko idzie po waszej myśli. Wiecie to już od rana, kiedy wszystko co miało pójść źle… idzie dobrze. Aż ZA DOBRZE. Tak też było kilka dni temu, kiedy pojechałem odebrać Peugeota 508 RXH. Po dotarciu do siedziby importera okazało się, że mojego auta nie ma i nie będzie przez najbliższe 4 godziny. Za to jest do dyspozycji maluch w białym matowym lakierze. Nie trzeba było mnie namawiać dwa razy.

208 mieliście już okazję oglądać w naszych materiałach – najpierw była to testowana przeze mnie wersja BlueHDI, a następnie 110-konna doładowana odmiana benzynowa. A tutaj do dyspozycji mamy najsłabszą jednostkę silnikową, o pojemności 1,2 litra, rozwijającą 82 konie mechaniczne i 118 Nm momentu obrotowego. Do setki rozpędza się w 12 sekund, ale w tym aucie nie chodzi o sprinty do 100 km/h. To auto nastawione na miasto, więc tutaj liczy się głównie zakres 0-60, oraz 30-60. I muszę przyznać, jak na miejskiego malucha, najsłabszy motor naprawdę daje radę! Przy okazji słychać wyraźnie dźwięk trzycylindrowca, co nie każdemu będzie się podobać, ale według mnie jest on bardzo przyjemny. Przy bardzo dynamicznym traktowaniu w centrum miasta motor nie spalił więcej niż 6,5 litra paliwa na 100 kilometrów. Jednocześnie trzeba sobie powiedzieć szczerze – poza miastem stosunkowo mała moc daje o sobie znać, a wyprzedzanie na krajówkach to naprawdę spore wyzwanie.

Właściwości jezdne w autku miejskim to odrębny temat. Peugeot jest zwinny i zmieści się prawie w każdą lukę parkingową, przy okazji samo wspomaganie kierownicy jest bardzo lekkie. Odbija się to na precyzji prowadzenia, która jest mówiąc szczerze – dość dyskusyjna. Mówiąc wprost – czuć, że to francuskie auto, a same reakcje na ruchy kierownicą są delikatnie “budyniowate”. Odbija się to w zakrętach, natomiast ma swoje plusy na bardziej wymagających miejskich duktach.

Muszę też mieć zastrzeżenia do skrzyni biegów, która nie jest najbardziej precyzyjna i siedzi dosyć luźno gdy jest wbity bieg. Na ogromny plus za to zasługuje wnętrze auta z komfortowymi fotelami. Tapicerka ma dość przyjemną fakturę, a sam wygląd przeszyć można zdecydowanie polubić. Brakuje natomiast mi tutaj panoramicznego dachu, który w testowanej przeze mnie wersji 1.6 HDI rozświetlał wnętrze Peugeota. Tutaj czuć jakby było po prostu ciaśniej.

Same materiały wykończeniowe stoją na całkiem niezłym poziomie, tak samo przekonuje mnie design deski rozdzielczej. Na samym jej szczycie znajduje się ekran dotykowy, do obsługi którego trzeba się przyzwyczaić. Działa dość sprawnie, aczkolwiek w czasie testu zdarzyło mu się dwa razy dłużej pomyśleć przed zmianą ustawień. Zegary i kierownica to omawiany przeze mnie już wcześniej temat. Prędkościomierz i obrotomierz są bardzo eleganckie i czytelne, niestety przy moim wzroście, ciężko jest je w pełni widzieć. Częściowo zasłania je malutka kierownica, która zdążyła już podzielić fanów francuskiej marki na dwa obozy. Ja zdecydowanie jestem do niej przekonany – świetnie pasuje do miejskiego charakteru 208.

Bagażnik ma 285 litrów pojemności, co jest wynikiem poprawnym w tej klasie auta. Wystarczy jednakże do pomieszczenia sporej ilości bagażu w przypadku dwuosobowego wyjazdu. Do Bułgarii nim w cztery osoby nie pojedziemy… chociaż nie takie rzeczy ludzie w latach 80-tych robili Maluchami.

Na zakończenie jeszcze parę słów o stylistyce zewnętrznej. Od początku bardzo podobał mi się ten maluch francuskiej marki, natomiast w takiej konfiguracji “leży” mi chyba najbardziej spośród wszystkich testowanych przez nas egzemplarzy. Lakier to White Ice i ma matowy odcień. Świetnie komponuje się z kontrastującymi chromowanymi elementami oraz czarnymi felgami. Chociaż jakby były tutaj czarne obramowania szyb, wyglądałoby to jeszcze lepiej!

Model 208 z silnikiem takim jak w naszym aucie startuje od 54 400 zł i w standardzie będzie oferować 15-calowe felgi stalowe, manualną klimatyzację, podgrzewane i elektrycznie regulowane boczne lusterka. Testowane auto w wersji Style to wydatek 64 700 zł – posiada automatyczną klimatyzację, nawigację satelitarną, 16-calowe felgi w kolorze czarnym oraz czujniki parkowania z tyłu. Jeśli chcielibyśmy wziąć mocniejszy i bardziej dynamiczny silnik o mocy 110 koni mechanicznych, musimy wybrać wersję Allure, co wiążę się z dopłatą zaledwie 3 600 zł. Moim zdaniem zdecydowanie warto.

Ale prawda jest taka, że nie musicie. 208 nawet w wersji podstawowej spełni swoje podstawowe zadanie. Będzie świetnie wyglądającym, bardzo zwrotnym autkiem, które sprawia radość w mieście. Może nie jest to petarda pokroju Mini Coopera S, ale uwierzcie mi: Peugeota da się lubić z wzajemnością.

Tagi: 1.2, 1.2 puretech, 1.2 thp, 2016, 208, 5d, 82 KM, benzyna, galeria, manual, Peugeot, peugeot, puretech, puretech 82, tekst, Test, zdjęcia